Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

Θερμά συγχαρητήρια! 17-6-2016

Θα ήθελα εκφράσω τα πιο θερμά μου συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές που κατάφεραν να πετύχουν τον στόχο τους!Η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις και ευκαιρίες για προσωπική πρόοδο , για επίτευξη στόχων οι οποίοι με μεθοδικότητα και αφοσίωση μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.

Αφιερωμένο στους μαθητές μας…

«…Βρες χρόνο για διάβασμα-Αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.

Βρες χρόνο για όνειρα-Αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ’ αστέρια.

Βρες χρόνο να γελάς-Αυτό είναι η μουσική της ψυχής.

Βρες χρόνο να είσαι παιδί-Για να νιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος…».

Γιάννης Ρίτσος

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

Η Νικολέττα μας!


                     «Για ένα νέο… αύριο»

«Οι φιλόσοφοι έχουν απλά ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους.Το θέμα είναι να τον αλλάξουμε». Eμβαθύνοντας στον αφορισμό αυτό του Καρλ Μαρξ, γνωστού γερμανού φιλοσόφου, διακρίνουμε την αναγκαιότητα της υλοποίησης του στην σημερινή ελληνική αστική κοινωνία και όχι μόνο. Εύλογα λοιπόν θα αναρωτηθεί κανείς: Τι είναι αυτό που πρέπει να αλλάξει στην χώρα; Και συγκεκριμένα, ποιοι θα επιφέρουν αυτές τις πολυπόθητες αλλαγές;

      Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις βρίσκεται στην νεολαία της κάθε χώρας, η οποία αποτελεί και το μέλλον της, γι αυτό καθίσταται ικανή να αλλάξει εξ ολοκλήρου τα σαθρά θεμέλια πάνω στα οποία η χώρα τα τελευταία χρόνια ταλαντεύεται επικίνδυνα. Οι καπιταλιστικές υποδομές που πλαισιώνουν την χώρα δύσκολα μεταποιούνται εκ βάθρων, κυρίως λόγω της ελλιπούς πολιτικής συνείδησης των νέων. Η ελλιπέστατη αυτή συνείδηση των σημερινών νέων θα πρέπει να ανησυχεί την ευρύτερη κοινωνία αλλά κυρίως τους ίδιους. Ενώ η πολιτική επηρεάζει άμεσα τους νέους, καθώς όποια απόφαση λαμβάνεται από τους κυβερνώντες έχει επίδραση πάνω τους, εκείνοι επιλέγουν –συνειδητά ή μη- να αδρανοποιούνται. Πηγή όμως αυτής της αδράνειας αποτελεί το κατακρεουργημένο πλέον, εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδος. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που επιτελεί σωστά την λειτουργία του, έχει ως στόχο να διαπαιδαγωγήσει σωστά τους μαθητές ώστε να είναι εφοδιασμένοι να κρίνουν με ορθότητα την κοινωνία στην οποία θα γίνουν και πολίτες. Έτσι ώστε, με απόλυτα κριτική διάθεση να πάρουν αποφάσεις, όπως να ψηφίσουν ή να ανήκουν σε κάποιο πολιτικό κόμμα και όχι να παρακινούνται από λαϊκιστές και άλλους συμπολίτες τους οι οποίοι κατά βάση εκτελούν κάποιο συμφέρον ατομικό.

          Αντιθέτως, στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα φαίνεται να υποβόσκει μια διάθεση να δημιουργηθούν παθητικοποιημένοι πολίτες οι οποίοι θα εξασφαλίζουν μία εύκολη πολιτική διαδρομή στον εκάστοτε πολιτικό αφού δεν θα είναι σε θέση να αντιταχθούν στις όποιες πολιτικές του αποφάσεις. Μέσα από την εκπαίδευση λοιπόν φαίνεται ξεκάθαρα πως είναι πιο εύκολο για τους πολιτικούς να δημιουργούν πολίτες που θα είναι δεκτικοί σε κάθε μορφής προπαγάνδα παρά να κατέχουν κριτική σκέψη και να είναι πρόθυμοι να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους όταν είναι αναγκαίο. Ακόμα, πέρα από τις γνώσεις, το σχολείο είναι γνωστό πως προσφέρει κοινωνικές ευαισθησίες στους μαθητές όπως είναι η αλληλεγγύη, το ενδιαφέρον για τον συμπολίτη. Ο ρατσισμός και η αποξένωση του διαφορετικού δεν μπορούμε να πούμε ότι καλλιεργούνται στον σχολικό χώρο αλλά ούτε και καταπολεμούνται. Ένας μαθητής λοιπόν, που σύντομα πρόκειται να ενταχθεί στην κοινωνία, εάν δεν έχει ανθρωπιστικές αξίες και βάσεις που να στηρίζονται στον ανθρωπισμό, πως θα οδηγηθεί στην ορθή επιλογή πολιτικών αποφάσεων; Εφόσον λοιπόν το εκπαιδευτικό σύστημα δεν δίνει τα απαραίτητα εφόδια στους μαθητές, καθίσταται υπεύθυνο εν μέρει για την πνευματική ισχνότητα του ελληνικού λαού. Λίγοι όμως μπορούν να διακρίνουν πως πίσω από την στοχευόμενη λειτουργία του συστήματος, πίσω από την κρίση που περνάει η ελληνική οικογένεια και αδυνατεί να εφοδιάσει πολιτικοκοινωνικά τον νέο, κρύβεται το διεφθαρμένο πρόσωπο της πολιτικής καθώς και οι σκοπιμότητές της. Ακόμα και τα Μ.Μ.Ε λειτουργούν ανάλογα, την στιγμή που παρουσιάζουν σαν καλύτερο εκείνον που υπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα των μεγαλοαστών. Ως αποτέλεσμα όλα τα παραπάνω έχουν ότι η σημερινή ελληνική κοινωνία και ιδίως οι νέοι είναι προσκολλημένοι σε μια κατάσταση κομφορμισμού και άγνοιας για το ποιος είναι ο πραγματικός τους ‘εχθρός’. Ίσως να προβληθεί ως δαιμονοποίηση απέναντι στην κυβέρνηση το παραπάνω άρθρο αλλά είναι αναγκαίο ο κάθε πολίτης να αντιληφθεί ότι όλα είναι θέμα πολιτικής, και στην προκειμένη περίπτωση είναι θέμα κακής και διεφθαρμένης πολιτικής.

        Κλείνοντας, είναι απαραίτητο οι νέοι να έχουν ορθή πολιτική συνείδηση ώστε να μην γίνονται έρμαια στα χέρια των πολιτικών. Θα πρέπει να επιδιώκουν να αλλάξουν τον κόσμο ακόμα και αν φαίνεται αδύνατο κάτω από ορισμένες περιστάσεις. Η αλλαγή όμως προϋποθέτει αντικομφορμιστικό πνεύμα που περιβάλλεται από κριτική ικανότητα. Τέλος, ο κάθε νέος έχει καθήκον απέναντι στην πολιτεία αλλά και στον εαυτό του και γι αυτόν τον λόγο επιβάλλεται να αποτελεί ηχηρό παράδειγμα ενεργού πολίτη.

 

Νικολέττα, 18            

Παραμυθιά